Παλμιέρι, Αουρέλιο

(Palmieri, 1860 – 1926). Ιταλός κληρικός και λόγιος. Ανήκε στο τάγμα των Αυγουστίνων από το οποίο παραιτήθηκε για να επιδοθεί σε φιλολογικές μελέτες. Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες και ήρθε πολλές φορές στην Ελλάδα. Ο Π. μιλούσε και έγραφε άπταιστα την ελληνική, γεγονός που στάθηκε αφορμή να προσφέρει υπηρεσίες στα ελληνικά γράμματα, με μεταφράσεις Ελλήνων πεζογράφων και ποιητών. Την τελευταία δεκαετία πριν τον θάνατό του δεκαετία εργάστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας. Ο Π. έγραψε φιλοσοφικές μελέτες, θεατρικά έργα, διηγήματα και θρησκευτικά κείμενα. Από τα έργα του τα αξιολογότερα είναι: Η θρησκευτική πολεμική στην Ανατολή (1898), Η νέα και η αρχαία θεολογία (1901), Η ρωσική θεολογία (1910), και Η πόλη του θεού (1917).